วางไว้ จุดเดิม เพื่อมองให้เป็นเหมือนเก่า
สุดท้าย อย่างไร ก็ดูเปลี่ยนแปลงไป
แล้วฉัน ก็ทำ จนของมีตำหนิ
จะหนี เท่าไร ไม่เคยจะพ้น
แต่ว่าเธอที่เคยเป็น ดูต่างกันแค่ไหน
เอาสี ระบาย ความคิดที่ขาวสะอาด
มันแห้ง เหือดไป และกลายเป็นตัวของฉัน
พอได้ เข้าใจ ยิ่งเห็นก็เริ่มกระจาง
ว่าฉันคือใคร ที่ยืนอยู่ตอนนี้
แต่ว่าเธอที่เคยเป็น ดูต่างกันแค่ไหน
จะไม่ มีใคร มาห้ามชีวิตที่ฉันนั้นควรได้เป็น สิ่งใด
มีฉันมีฉันเท่านั้นที่ตัดสินใจ อะไร ที่ใครต่อใครบอกฉัน
นั้นควรต้องเป็นแบบไหน เพราะฉันเพราะฉัน เป็นของมีตำหนิ
เวลาจะคอยนำพาให้เรารู้สึกว่าสิ่งที่เป็นงดงามแค่ไหน
เมื่อความกังวลในใจที่มีสลายและกลายเป็นเพียง
ละอ่องหยดน้ำที่ไหลรวมกันจนกลายเป็นเธอ
และฉันในวันที่มีตัวตนอีกครั้ง ชีวิตคือสิ่งที่ฝันดำรงอยู่
วางไว้ จุดเดิม เพื่อมองให้เป็นเหมือนเก่า
สุดท้าย อย่างไร ก็ดูเปลี่ยนแปลงไป
แล้วฉัน ก็ทำ จนของมีตำหนิ
จะหนี เท่าไร ไม่เคยจะพ้น
แต่ว่าเธอที่เคยเป็น ดูต่างกันแค่ไหน
เอาสี ระบาย ความคิดที่ขาวสะอาด
มันแห้ง เหือดไป และกลายเป็นตัวของฉัน
พอได้ เข้าใจ ยิ่งเห็นก็เริ่มกระจาง
ว่าฉันคือใคร ที่ยืนอยู่ตอนนี้
แต่ว่าเธอที่เคยเป็น ดูต่างกันแค่ไหน
จะไม่ มีใคร มาห้ามชีวิตที่ฉันนั้นควรได้เป็น สิ่งใด
มีฉันมีฉันเท่านั้นที่ตัดสินใจ อะไร ที่ใครต่อใครบอกฉัน
นั้นควรต้องเป็นแบบไหน เพราะฉันเพราะฉัน เป็นของมีตำหนิ
เวลาจะคอยนำพาให้เรารู้สึกว่าสิ่งที่เป็นงดงามแค่ไหน
เมื่อความกังวลในใจที่มีสลายและกลายเป็นเพียง
ละอองหยดน้ำที่ไหลรวมกันจนกลายเป็นเธอ
และฉันในวันที่มีตัวตนอีกครั้ง ชีวิตคือสิ่งที่ฝันดำรงอยู่
จะไม่ มีใคร มาห้ามชีวิตที่ฉันนั้นควรได้เป็น สิ่งใด
มีฉันมีฉันเท่านั้นที่ตัดสินใจ อะไร ที่ใครต่อใครบอกฉัน
นั้นควรต้องเป็นแบบไหน เพราะฉันเพราะฉัน เป็นของมีตำหนิ
จะไม่ มีใคร มาห้ามชีวิตที่ฉันนั้นควรได้เป็น สิ่งใด
มีฉันมีฉันเท่านั้นที่ตัดสินใจ อะไร ที่ใครต่อใครบอกฉัน
นั้นควรต้องเป็นแบบไหน เพราะฉันเพราะฉัน เป็นของมีตำหนิ